Lesgeven en lions
Door: Mirjam
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
25 Mei 2014 | Zambia, Livingstone
Jeetje, wat heb ik schandalig lang niet op mijn blog geschreven. Zo schandalig lang dat ik heeeel veel te vertellen heb. Ik zal de belangrijkste dingen vertellen, en de andere dingen krijgen jullie thuis allemaal uitgebreid te horen. Pff.. over een week moet ik het mooie Africa alweer verlaten om naar huis te gaan. Heel leuk om iedereen thuis weer te zien, maar ook heel moeilijk om dit prachtige land met de meest geweldige mensen te moeten verlaten…
Sinds de Holidays over zijn geef ik les op de Linda School. Op deze school ben ik ook 2 weken geweest voor de Holiday Clubs. Het was dan ook hartverwarmend om te zien dat iedereen zo blij was om mij terug te zien. Ik geef les aan ‘grade 6’, hierin zitten kinderen met een leeftijd variërend van 11 tot 17. Dit verschil is zo groot omdat sommige kinderen tussendoor uitvallen en daarna besluiten om hun school toch af te maken. Het leerlingenaantal verschilt van dag tot dag, maar gemiddeld zitten er ongeveer 40 kinderen in mijn klas. Verder heeft alleen de leerkracht een lesboek, voor de leerlingen zijn er helemaal geen lesboeken beschikbaar. Dat betekent dat de leerlingen veel aantekeningen moeten maken en dat ik veel op het bord moet schrijven. (Ik mis m’n digibord!!! :P ) De eerste dagen in mijn ‘eigen’ klas waren er nog wel eens miscommunicaties tussen mij en de kinderen omdat ik natuurlijk met een heel ander accent Engels spreek, dan de leerkrachten hier. Wanneer ik de kinderen een vraag stelde zaten ze me dan aan te gapen alsof ik chinees spreek. Gelukkig wennen ze steeds meer aan mij en krijg ik steeds meer respons van de kinderen. Ik ben echt ontzettend aan het genieten van het lesgeven! Het is wel flink aanpassen en improviseren soms, maar that’s Africa!
Wat ik erg confronterend vind om te zien is dat veel kinderen nog niet kunnen lezen. Hoe ben je dan in hemelsnaam in grade 6 gekomen?!! Zelfs de letters afzonderlijk van elkaar spellen kunnen sommigen kinderen niet. Ik heb hierover navraag gedaan bij de staff van het project, en zij geven aan dat het gewoon geluk is dat ze in grade 6 terecht zijn gekomen. Alle examens zijn multiplechoise, zo met een beetje geluk halen ze de test en mogen ze naar de volgende klas. Dit kan ik met mijn ‘juffenhart’ natuurlijk echt niet aanzien, dus ik neem nu iedere dag boeken mee voor de kinderen. We gaan de eerste 20 minuten van de dag lezen, en de kinderen vinden het geweldig! Met de kinderen die echt niet kunnen lezen probeer ik woordjes te flitsen, om ze hopelijk toch iets vooruit te kunnen helpen.
De headteacher op mijn school is erg gericht op meisjesonderwijs en andere manieren van straffen dan kinderen slaan. (Heel modern voor Africa!) Deze week was ze afwezig, waardoor ze hier geen toezicht op heeft kunnen houden. Helaas heb ik het dus zien gebeuren dat de teacher van mijn klas meerdere kinderen uit mijn klas heeft geslagen met een stok op hun vlakke hand… Ik heb deze kinderen de hele dag lesgegeven, en ik heb écht geen idee wat ze misdaan kunnen hebben! Echt heel erg schokkend. Na het weekend is de headteacher terug en ga ik waarschijnlijk samen met mijn projectleider met haar praten. Wordt vervolgd…
Ik kan nog veeeeeel meer vertellen over het lesgeven, maar dat zal ik maar niet doen want anders wordt mijn verhaal veel te lang om te lezen. ;) Dus dan maar door naar alle andere spannende activiteiten die ik heb gedaan:
Een keer in de maand wordt er een uitwisseling georganiseerd met het Lion Encounter project hier vlakbij. (Lionencounter is een soort fokproject om later meer leeuwen in het wild uit te kunnen zetten.) Erg leuk, want ik mocht mee samen met 3 anderen. Na heel vroeg opgestaan te hebben begonnen we bij Lion Encounter met een cupwalk en cupsit. Een fijne ochtendwandeling met de kleine leeuwtjes. Het zijn net grote poezen, best schattig! Verder hebben we aan het eind van de middag ook een lionwalk gedaan met de grote leeuwen. In het begin heel erg spannend, maar ze waren rustig en de ‘bewakers’ die met ons mee waren letten goed op. Tijdens de wandeling ook nog een hippo mogen spotten in de rivier!
Na de lionwalk was het onze beurt om de leeuwen te voeren. En nou wordt het spannend, want bijna waren Claudia en ik ook voer voor de leeuwen… Haha, écht zo erg ben ik nog nooit van mijn leven geschrokken: alle leeuwen waren achter een dun hekje lekker aan het genieten van hun eten. Claudia en ik dachten even een foto te maken van een leeuw dicht bij het hek. Deze leeuw wilde graag zijn eten beschermen en sprong vervolgens met een afschrikwekkend geluid tegen het hek aan waar Claudia en ik zowat met onze neus tegenaan gedrukt stonden. Pff… mijn hart bonkte in mijn keel en ik wist niet hoe snel ik weg moest komen.
Verder heb ik me vermaakt met alle indrukwekkende middagprojecten en ik ben een dag mee geweest met het medische project. Na de projecten hebben we ook niet stil gezeten: we hebben gewandeld naar de Zambezi River, een safari te paard gedaan (Joepiee! Eindelijk weer eens paardrijden!), lekker uit eten geweest, kroegen, salsalessen gevolgd, naar markten in de stad geweest, etc.
Volgende week dinsdag ben ik weer in Nederland, dus dan krijgen jullie alle verhalen zeker nog te horen.
Tot snel lieve allemaal! :)
Sinds de Holidays over zijn geef ik les op de Linda School. Op deze school ben ik ook 2 weken geweest voor de Holiday Clubs. Het was dan ook hartverwarmend om te zien dat iedereen zo blij was om mij terug te zien. Ik geef les aan ‘grade 6’, hierin zitten kinderen met een leeftijd variërend van 11 tot 17. Dit verschil is zo groot omdat sommige kinderen tussendoor uitvallen en daarna besluiten om hun school toch af te maken. Het leerlingenaantal verschilt van dag tot dag, maar gemiddeld zitten er ongeveer 40 kinderen in mijn klas. Verder heeft alleen de leerkracht een lesboek, voor de leerlingen zijn er helemaal geen lesboeken beschikbaar. Dat betekent dat de leerlingen veel aantekeningen moeten maken en dat ik veel op het bord moet schrijven. (Ik mis m’n digibord!!! :P ) De eerste dagen in mijn ‘eigen’ klas waren er nog wel eens miscommunicaties tussen mij en de kinderen omdat ik natuurlijk met een heel ander accent Engels spreek, dan de leerkrachten hier. Wanneer ik de kinderen een vraag stelde zaten ze me dan aan te gapen alsof ik chinees spreek. Gelukkig wennen ze steeds meer aan mij en krijg ik steeds meer respons van de kinderen. Ik ben echt ontzettend aan het genieten van het lesgeven! Het is wel flink aanpassen en improviseren soms, maar that’s Africa!
Wat ik erg confronterend vind om te zien is dat veel kinderen nog niet kunnen lezen. Hoe ben je dan in hemelsnaam in grade 6 gekomen?!! Zelfs de letters afzonderlijk van elkaar spellen kunnen sommigen kinderen niet. Ik heb hierover navraag gedaan bij de staff van het project, en zij geven aan dat het gewoon geluk is dat ze in grade 6 terecht zijn gekomen. Alle examens zijn multiplechoise, zo met een beetje geluk halen ze de test en mogen ze naar de volgende klas. Dit kan ik met mijn ‘juffenhart’ natuurlijk echt niet aanzien, dus ik neem nu iedere dag boeken mee voor de kinderen. We gaan de eerste 20 minuten van de dag lezen, en de kinderen vinden het geweldig! Met de kinderen die echt niet kunnen lezen probeer ik woordjes te flitsen, om ze hopelijk toch iets vooruit te kunnen helpen.
De headteacher op mijn school is erg gericht op meisjesonderwijs en andere manieren van straffen dan kinderen slaan. (Heel modern voor Africa!) Deze week was ze afwezig, waardoor ze hier geen toezicht op heeft kunnen houden. Helaas heb ik het dus zien gebeuren dat de teacher van mijn klas meerdere kinderen uit mijn klas heeft geslagen met een stok op hun vlakke hand… Ik heb deze kinderen de hele dag lesgegeven, en ik heb écht geen idee wat ze misdaan kunnen hebben! Echt heel erg schokkend. Na het weekend is de headteacher terug en ga ik waarschijnlijk samen met mijn projectleider met haar praten. Wordt vervolgd…
Ik kan nog veeeeeel meer vertellen over het lesgeven, maar dat zal ik maar niet doen want anders wordt mijn verhaal veel te lang om te lezen. ;) Dus dan maar door naar alle andere spannende activiteiten die ik heb gedaan:
Een keer in de maand wordt er een uitwisseling georganiseerd met het Lion Encounter project hier vlakbij. (Lionencounter is een soort fokproject om later meer leeuwen in het wild uit te kunnen zetten.) Erg leuk, want ik mocht mee samen met 3 anderen. Na heel vroeg opgestaan te hebben begonnen we bij Lion Encounter met een cupwalk en cupsit. Een fijne ochtendwandeling met de kleine leeuwtjes. Het zijn net grote poezen, best schattig! Verder hebben we aan het eind van de middag ook een lionwalk gedaan met de grote leeuwen. In het begin heel erg spannend, maar ze waren rustig en de ‘bewakers’ die met ons mee waren letten goed op. Tijdens de wandeling ook nog een hippo mogen spotten in de rivier!
Na de lionwalk was het onze beurt om de leeuwen te voeren. En nou wordt het spannend, want bijna waren Claudia en ik ook voer voor de leeuwen… Haha, écht zo erg ben ik nog nooit van mijn leven geschrokken: alle leeuwen waren achter een dun hekje lekker aan het genieten van hun eten. Claudia en ik dachten even een foto te maken van een leeuw dicht bij het hek. Deze leeuw wilde graag zijn eten beschermen en sprong vervolgens met een afschrikwekkend geluid tegen het hek aan waar Claudia en ik zowat met onze neus tegenaan gedrukt stonden. Pff… mijn hart bonkte in mijn keel en ik wist niet hoe snel ik weg moest komen.
Verder heb ik me vermaakt met alle indrukwekkende middagprojecten en ik ben een dag mee geweest met het medische project. Na de projecten hebben we ook niet stil gezeten: we hebben gewandeld naar de Zambezi River, een safari te paard gedaan (Joepiee! Eindelijk weer eens paardrijden!), lekker uit eten geweest, kroegen, salsalessen gevolgd, naar markten in de stad geweest, etc.
Volgende week dinsdag ben ik weer in Nederland, dus dan krijgen jullie alle verhalen zeker nog te horen.
Tot snel lieve allemaal! :)
-
26 Mei 2014 - 08:57
Hanny:
Hoi Mirjam,
Geniet van de laatste dagen in Zambia!
Wat zeker is dat je deze periode in ieder geval voor de kinderen iets betekende met je joviale lach en initiatieven. -
26 Mei 2014 - 09:09
Sanne:
Ha lieve zus!
Ik had veel verhalen natuurlijk al gehoord, maar wat geweldig om het weer te lezen! Geniet nog van de komende week!
Liefs,
Sanne -
26 Mei 2014 - 09:13
Marianne:
Dat dunne hekje tussen jou en de leeuw klinkt wel heel erg spannend. Goed dat ik het toen niet geweten heb. Brrrr.... Verder ga ik me vast voorbereiden op meer dan 3000 foto's en super mooie verhalen straks als je weer thuis bent. Maar eerst nog een hele week genieten!!!!! Dikke kus -
26 Mei 2014 - 11:17
Johan:
Hey Mirjam,
Geweldig om jou te horen praten over het lesgeven. Kan niet anders dan trots op je zijn als ik jou zo hoor vertellen. Dat het een absoluut onvergetelijke ervaring voor jou zal zijn later, dat weet ik nu al zeker ;)
Geniet van het laatste weekje, dan ga ik me voorbereiden op nog véél en véél meer verhalen en de daarbij behorende foto's :D
Gr, Johan -
26 Mei 2014 - 13:57
Astrid:
Hi Mirjam,
Volgende week alweer in Nederland??? Wat is de tijd snel gegaan zeg...
Jammer dat ik dan je mooie, ontroerende en spannende reisverhalen moet missen ;-)
Ik hoor ze nog graag 'live' van je!
Groetjes Astrid -
12 Juni 2014 - 18:25
Jolanda Coppelmans ( Mama Van Luna):
Hallo miriam,
Wat een mooie foto s ,en een hele mooie ervaring,
Die leeuwen foto is echt helemaal supper!
Groetjes luna en Jolanda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
